فرض کنید که با کودک پیش دبستانی خود قرار گذاشته اید که بعد ازمسواک زدن به رختخواب برود تا قبل از خواب برای او قصه بگویید. ولی بیست دقیقه بعد می بینید که می خواهد ماشین های اسباب بازی خود را در دستشویی بشوید.
خانواده ها (پدر و مادر) در روزهای پرکار و دردسرساز دیگر حوصله سر و صدای کودک خود را ندارند و برای رهایی از جیغ زدن او و به دست آوردن آرامش به خواسته های کودک تن می دهند.
بی طاقت است و تحمل چیزی را ندارد، هر چه را که می خواهد باید سریعا برایش فراهم کنم و گرنه عصبی می شود و جیغ وداد می کشد و...
روانشناس کودک با تأکید بر توجه والدین و اولیای مدرسه به اختلالات یادگیری و درمان آن در سال های ابتدایی گفت: اگر کودک نتوانست الفبا را یاد بگیرد، آن را با خمیر درست کنید یا از او بخواهید تا آنها را روی شن بنویسد.
رئیس انجمن علمی روانشناسی اجتماعی گفت: والدینی که بیش از حد در خدمت فرزندان خود هستند یا کمبود حضور خود در خانه را با پول جبران می کنند فرزندانی کم تحمل و خشن بار می آورند.
هیچ کس این اعتقاد را ندارد که فرزند پروری کاری ساده است. وقتی فرزندان به سال های نوجوانی قدم می گذارند، نزاع و درگیری ها آغاز می شوند. عوامل تهدید کننده زیادی وجود دارند که می توانند بر ایمنی و سلامت فرزندان تاثیر منفی بگذارند و متاسفانه، منابع سودمند و واقع بینانه اندک هستند و در دسترس نیستند.
برخی از پدر و مادرها، دروغ گویی های فرزندشان را طبیعی می دانند. اگر چه این رفتار در یک مقطع سنی طبیعی به نظر می رسد اما برای همیشه رفتار درستی نخواهد بود
