جولیا مورگان (1872 تا 1957) یک معمار پرکار اهل کالیفرنیا بود که در طول عمر کاری خود بیش از 700 ساختمان را طراحی و تولید کرد که اکثر آن‌ها در زادگاهش ساخته شدند. با این همه، یکی از پروژه‌های او بر دیگر پروژه‌ها سایه افکنده است: هرست کَسل در سن‌سیمون کالیفرنیا برای ویلیام رادولف هرست. همان‌طور که خواهیم دید، او فقط به طراحی و ساخت کلیساها، ساختمان‌های بزرگ، و ساختمان‌هایی برای موسسات خیریه مانند YWCA نپرداخته است، بلکه در طراحی معماری تعداد زیادی آپارتمان و خانه کوچک نیز دست داشته است.
با وجود تمام علاقه‌ای که مورگان در همان سالهای ابتدایی زندگی‌اش به معماری داشت، اما با توصیه برادرش به دانشگاه کالفرنیا در برکلی رفت و در یک رشته مهندسی به تحصیل پرداخت. پس از دریافت مدرک از این دانشگاه در سال 1894 (او اولین زنی بود که موفق به دریافت چنین مدرکی می‌شد)، مربی‌اش برنادر میبک او را تشویق کرد تا در مدرسه هنرهای زیبای پاریس تحصیل کند. او دوبار در امتحان ورودی مردود شد اما متوجه دلیل این امر شد: این مدرسه خیلی مایل به تحصیل دختران نبود. با این حال او دوباره وارد فرایند امتحان ورودی شد و دو سال بعد در این امتحان قبول شد. او اولین زنی است که از مدرسه هنرهای زیبای پاریس فارغ‌التحصیل (1902) شده است. البته پیش از آن فوئب هرست، مادر ویلیام رادولف هرست، به مورگان پیشنهاد داده بود که هزینه‌های تحصیل‌اش در فرانسه را می‌پردازد اما او مودبانه این پیشنهاد را رد کرده بود.
پس از بازگشت به کالیفرنیا در همان سال، مورگان در یک دفتر معماری مشغول به کار شد اما در سال 1904 از آن‌جا خارج شد و پس از ثبت‌شدن نامش به‌عنوان یک معمار دفتر خود را تاسیس کرد. او اولین معمار زن کالیفرنیا بود، همان‌طور که در مدرسه هنرهای زیبا و در دانشگاه برکلی اولین زن بود. شاید میراث اصلی او موقعیتش به‌عنوان یک زن در یک حرفه مردانه است، اما همان‌طور که یکی از کارمندانش می‌گوید شاید «فعالیت‌های شبانه‌روزی» او میراث واقعی و ماندگارش باشد. این ترکیب استعداد، عشق به معماری، و کار خستگی‌ناپذیر نیروی محرک او برای کار فراوان، ساخت تعداد زیادی ساختمان، فعالیت در یکی از بزرگ‌ترین کمسیون‌های خانه‌های مسکونی بود.
هرست کسل
مورگان با فوئب هرست به‌عنوان معمار رسمی YWCA کار می‌کرد، اما فوئب در سال 1919 از دنیا رفت. سپس پسر او از مورگان خواست در زمینی که به او به ارث رسیده است یک خانه ییلاقی ساده طراحی کند. این پروژه سه دهه از فعالیت کاری مورگان را به خود اختصاص داد و از یک خانه ساده برای هرست و همسرش، ماریون دیویسِ بازیگر، تبدیل به یک خانه بزرگ با بیش از صد اتاق، سه خانه مخصوص مهمانان، استخر در فضاهای داخلی و خارجی، و بیش از 120 هکتار باغ شد.
فضای مسکونی مجلل در خانه اصلی قرار دارد، ساختمانی که دارای ماهیتی تلفیقی است. این طراحی در رنسانس اسپانیایی ریشه دارد اما در طراحی آن از دیگر سبک‌های تاریخی نیز استفاده شده است. مورگان میان طراحی خود و آثار هنری که هرت از سفرهای خود از سراسر دنیا آورده بود یک توازن ایجاد کرد. در واقع این خانه تبدیل به فضایی برای نگهداری از این آثار هنری شد.
این نمای بالا از هرست کسل نشان‌دهنده وسعت و تنوع طراحی آن است و یک سوم جزیره رود را اشغال کرده است. این پروژه چیزی شبیه کاخ ورسای و یا کاخ‌هایی است که برای امپراطوران می‌ساختند.شناخت مورگان از هنرهای زیبا به‌خوبی در این استخر که استخر نپتون نام دارد و طراحی آن در کلاسیسیم یونانی ریشه دارد مشخص است.
استخر داخلی این مجموعه شخصیت متفاوتی دارد و فقط سه سال نصب موزائیک‌های آن طول کشیده است. نام این استخر «استخر رومی» است، اما موزائیک‌های آن متعلق به دوران امپراطوری شرق در قسطنطنیه هستند.
رکود بزرگ اقتصادی آن سال‌ها بر روی این مجموعه نیز تاثیر داشت، اما مورگان در سالهای دهه 1930 نیز در این مجموعه کار می‌کرد اما با سرعت کم‌تر و این ساختمان در سال 1947 کارش به پایان رسید. مورگان و هرست به مدت 10 سال با هم کار کردند تا عظمت و بزرگی این مجموعه به ثمر نشست.
در این عکس اتاق نشیمن خصوصی هرست و دیویس را می‌بینید که سبکی گوتیک دارد و کل طبقه سوم این مجموعه را اشغال کرده است. این فضا یکی از بخش‌هایی است که که دیدنش برای عموم آزاد است.یکی از چیزهایی که توریست‌ها نمی‌بینند ولی اشاره به آن ارزشمند است، خانه‌هایی است که در روستای سن‌سیمون برای کارمندان هرست ساخته است. هیچ چیز در نظر مورگان کوچک و بی‌اهمیت نبود و این یکی دیگر از میراث مورگان است.
ملک ماریون دیویس.در اواخر دهه 1920، هرست از مورگان خواست تا خانه‌ای برای ماریون دیویس در یک منطقه 4 هکتاری در سنتا مونیکا در کالیفرنیا بسازد. مورگان پنج خانه در این فضا طراحی کرد؛ عمارت رو به ساحل با 34 اتاق خواب که قسمت مرکزی این مجموعه است. این پروژه 7 میلیون دلاری شامل سه خانه مخصوص مهمانان و دو استخر است.
اکثر این ساختمان‌ها با دست‌به‌دست‌شدن املاک تخریب شدند، و این مکان خصوصی تبدیل به یک مکان نیمه‌عمومی یعنی یک باشگاه ساحلی شد. تنها ساختمان باقی‌مانده که مورگان طراحی کرده است خانه مخصوص مهمانان و استخر آن است که همان‌طور که در این تصویر می‌بینید در کنار یک جاده است. این عکس تاریخی را با تصویر امروزی آن در گوگل مقایسه کنید.
خانه جان جی. کندی.کال پولی، مورگان را به‌عنوان «طراح خانه‌های کوچک و باشکوه» توصیف می‌کند. شاید واژه باشکوه مناسب طراحی‌های مورگان برای خانه هرست و دیویس باشد، اما خانه جان جی. کندی در پالو آلتو از آن دسته از خانه‌های کوچک و ساده‌ای است که مورگان در اوایل دوران کاری‌اش طراحی کرده است.نمایی که در تصویر می‌بینید یک طراحی غیررسمی اما جسورانه است. ورودی و بالکن ساده این خانه با دودکشی که از بام آن بیرون زده است هارمونی فوق‌العاده‌ای دارد. از ویژگی‌های این ساختمان سطوح سفید و ساده، کاشی‌های قرمز، و ورودی قوس‌دار است.
قسمت‌های قوسی در همه جای خانه دیده می‌شوند و حسی از حرکت را به وجود می‌آورند.اگرچه مورگان به‌عنوان معماری با تبهر در سبک‌های سنتی شناخته می شود تا سبک‌های مدرنی که در نیمه اول قرن بیستم ظهور کرده بودند، اما این خانه که در سال 1922 توسط مورگان طراحی شده نشانه‌های مدرنی در خود دارد. قلب این خانه اتاق خانواده است، که در نقشه loggia نامیده شده است، اگرچه فضایی محصور در مجاورت اتاق نشیمن وآشپزخانه است.
در نمایی که می‌بینید اتاق خانواده کاملا مشخص است. این اتاق در پشت پنجره‌های بزرگ و درهای شیشه‌ای و در وسط طرح قرار گرفته است. این بخش خانه از بخش جلویی آن خصوصی‌تر است و به نظر می‌رسد پنجره‌های آن بسیار بزرگ هستند.این تصویر از پنجره‌های اتاق خانواده نشان‌دهنده توانایی فوق‌العاده مورگان، صرف‌نظر از مقیاس، سبک، و بودجه، است.
همان‌طور که در عکس می‌بینید یک آرامش و گرمای ملموسی در این فضا وجود دارد.این خانه با جزئیات فراوان و دقت تمام ساخته شده است.
