مهدی سهیلی شاعر و نویسنده ایرانی در هفتم تیر ماه سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. نیای مادرش «اصفهانی» و نیای پدرش «تهرانی» بود.
بر نگه سرد من به گرمی خورشید / می نگرد هر زمان دو چشم سیاهت / تشنه این چشمه ام چه سود خدا را / شبنم مرا نه تاب نگاهت.
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودکی و مشهور به استاد شاعران (زادهٔ ۲۴۴، رودک - درگذشتهٔ ۳۲۹ هجری قمری) نخستین شاعر مشهور ایرانی-فارسی حوزه تمدن ایرانی در دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری و استاد شاعران این قرن در ایران است.
ایا صیّاد رحمی کن، مرنجان نیمجانم را ... بکَن بال و پرم، امّا مسوزان استخوانم را
پروین اعتصامی بزرگ شاعره معاصر، در مناظره گویی تبحر داشت. شعر زیر یکی از زیباترین و پرنکتهترین مناظرههای اوست.
صورتش گلگون بود ... ودستانش زیر پوششی از گرد پنهان بود ... ولی آخر کلاسیها، لواشک بین خود تقسیم می کردند.
محمد علی سپانلو، مشهور به شاعر تهران (زاده ۲۹ آبان ۱۳۱۹ در تهران - درگذشته ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ در تهران) شاعر و مترجم ایرانی بود.