خیلی از ما ارتکاب گناه و عمل زشت را بسیار از خودمان دور می پنداریم، معتقدیم شیطان در وجود ما جایی نداشته و اگر خلل و سستی در افکار و عقاید و همچنین در عزم و اراده ی ما هویدا شود سرو کله شیطان نیز پیدا خواهد شده اما ما کجا، شیطان کجا!
لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا بر زبان بیاورد بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است.
توبه حقیقى و جدى به پیشگاه خداوند غفار، موجب بخشیده شدن گناه (اگرچه كبیره باشد) مى‌شود و ناامید شدن از حضرت حق، خود گناه است ولى باید توجه داشت كه اگر حق الناس در میان است، باید پرداخت شود و نیز چنانچه حق الله از قبیل قضاى نماز یا روزه بر عهده شخص است باید جبران شود.
نشانه‌هاى آن در احوال جسمانى شخص نیز نمودار می شود و بیش ترین فشار ابتدایی را نخست به دستگاه عصبى و معده و سپس قلب وارد می سازد و نوعی هیجانی و شدید آن موجب مرگ می شود.
آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن، نوشته، مرحوم آیة اللّه شیخ محمّد جواد بلاغی است. افسوس که اجل به مفسر گران سنگ مهلت نداد تا کتاب ارزشمند خویش را به پایان رساند؛ از این رو، فقط سوره‌های حمد، بقره، آل عمران، نساء تا آیه 57 و آیه ششم از سوره مائده را در بر می گیرد.
اکثر مراجع تقلید؛ خرما، مویز، کشمش و آب آنها را اگر چه جوش بیاید پاک، و خوردن آنها را حلال می‌دانند. اما برخی از فقها (آیة الله مکارم شیرازی دام ظله) در این زمینه می‌گویند: هرگاه مویز و کشمش را در غذا بریزند و بجوشد، به طوری که آب به داخل آن نفوذ کند و آب داخلش نیز بجوشد حرام می‌شود، اما نجس نیست و می‌توان آنها را جدا کرد و غذا را خورد.
بیشتر رفتارهای آدمی بر مبنای اعتقادی او شکل می‌گیرد. مبانی اعتقادی فرد، توجیه گر و دلیل رفتار و عملکرد فرد هستند.
