ناباروری را این طور تعریف کرده اند: ناتوانی یک زوج در باردار شدن پس از یک سال رابطه زناشویی بدون استفاده از روش های جلوگیری از بارداری. اخیرا گام های بلندی در رابطه با تشخیص و درمان ناباروری برداشته شده است و حدود 65 درصد از زوج های نابارور با استفاده از روش های درمانی موجود، صاحب فرزند شده اند.

برای حامله شدن، زمان بندی دقیق بیشتر از هر چیز دیگری اهمیت دارد. اسپرم می تواند دو تا سه روز زنده بماند، اما تخمک فقط ۱۲ تا ۲۴ ساعت زنده خواهد ماند.

دانشمندان موزه تاریخ طبیعی سوئد سلول‌های اسپرم 50 میلیون ساله یک کرم را در یک پیله در قاره قطب جنوب کشف کردند.

امروزه شیوع نازایی در بین زوج های جوان به قدری افزایش پیدا کرده که می توان آن را به عنوان یکی از بحران های سلامت در جامعه در نظر گرفت. لازم است بدانید ناباروری مردان بخش عظیمی از این مشکلات را تشکیل می دهد و بزرگ ترین علت این ناباروری، اختلالات اسپرمی است. بنابراین کاملا بدیهی است که سلامت پدر نقش بسیار مهمی در سلامت نوزاد داشته باشد.

شما می توانید در زمانی که به نوزاد شیر می دهید، باردار شوید. با وجود آنکه شیر دادن باعث تعویق تخمک گذاری می شود اما این مسئله قطعی نیست و تنها برای حدود دوماه تخمک گذاری را به تعویق می اندازد.

یکی از روش هایی است که به منظور کمک به بچه دار شدن افراد نابارور استفاده می شود. هر کدام از روش های کمک باروری بنا به دلایلی انتخاب می شوند و در واقع بعد از بررسی کامل زوجین نابارور، یکی از روش های کمک باروری به آنان معرفی می شود.

در حالت طبیعی در بدن، سلول‌های مغز استخوان همیشه در حالت تکثیر هستند و گلبول‌های قرمز، سفید و پلاکت را به‌وجود می‌آورند. در كسانی که تحت‌درمان با شیمی‌درمانی هستند، این سلول‌های در حال تکثیر در مغز استخوان نیز از بین می‌رود و فرد دچار کم‌خونی، کاهش تعداد گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها می‌شود که عوارض خطیری دارد.