یک قبیله آدم خوار به نام واراناسی در هند وجود دارد. کریستیانو اوستینلی یک عکاس ایتالیایی چندی پیش به این قبیله سفر کرده و تصاویری از مردم آن تهیه و منتشر کرد.

كردها، بذر افشانده شده تاریخند كه در دل هر دشت و مزرعه ای، در ستیغ هر كوهی، در زلالی هر جویباری، هم نفس صادق خاك خود و خاطره بوده است.

راز و البته حفظ آن مقوله ای است که همیشه با آدمی بوده است. این که فرد رازش را به چه کسی بگوید و به چه کسی نگوید، دغدغه ای است که همواره ذهن آدمی را به خود مشغول داشته است.

یکی از سنت‌های پسندیده در همه جای دنیا امر ازدواج است که هر قوم و ملت برای این امر رسم و سنن خاص خود را داراست و نحوه خواستگاری و مراسم ازدواج و هدایایی که عرضه می‌شود در هر مکانی به روش خاصی اعمال می‌شود.

روانشناسان اعتقاد دارند که رنگ‌ها تاثیر زیادی در واکنش و رفتار انسان‌ها دارند. جالب است بدانیم افرادی که از لحاظ روحی تحت تاثیر رنگ‌ها قرار نمی‌گیرند بسیار کم و انگشت شمارند و مساله جالب‌تر آنکه ما با رنگ‌هایی زندگی می‌کنیم که با شخصیت ما هماهنگی دارد و گویای خصوصیات اخلاقی و روانی ماست.

تحقیق، کسب اجازه، خواستگاری، تعیین مهریه و شیربها، تهیه جهیزیه عروس، نامزدی، عقد، حنابندان و عروسى مراحل ازدواج در این منطقه است.
براى خواستگارى هدایائى چون لباس، پارچه، انگشتری، شیرینی، روغن بومی، عسل، حنا، صابون، دو کله قند و از این قبیل از طرف خانواده داماد به خانواده عروس پیشکش مى‌شود. در نقاط خلج نشین به شیربهاء، ”باشلق" مى‌گویند. هنگام بردن عروسی، در جلوى خانه عروس از جاى خود حرکت نمى‌کند تا وعده یا گوسفندى از پدر داماد بگیرد. به این رسم توکفشى مى‌گویند.

پسر عرب زمانی به خواستگاری دختر مورد انتخاب خود می رود که اطلاع دقیق در مورد عدم وجود "ناهی" یا معترض در بین خویشاوندان درجه اول خانواده‌ی دختر داشته باشد این امر در حقیقت نوعی احترام از سوی خانواده پسر تلقی میشود. در صورتی که ناهی یا همان معترضی نسبت به این خواستگاری نباشد جوان عرب مرحله ی اول را شروع می کند که در اصطلاح این مرحله را المشیة یا "المشایة" (خواستگاری) گویند.