دهههای نخستین قرن بیستم، سالهای حلول هنر و ادبیات مدرنیستی است. ادبیات مدرن با سردمداری نویسندگانی چون هنری جیمز، جیمز جویس، دی.اچ.لارنس، ویرجینیا وولف و بسیاری دیگر مایهای از نخبهگرایی و پیچیدگی در خود دارد.
در رابطه با کتابنخوانی جامعه ما عوامل زیادی وجود دارد. در این سالها یکی از عواملی که باعث شده کتاب وارد سبد خانوار نشود مسئله ممیزی بوده است، به گونهای که باعث شده خود ما هم که دست به قلم هستیم با وسواس به سمت کتابها برویم.
موضوع کتاب شوری در قرآن و نهج البلاغه، بررسی مساله شوری و پاسخ به شورای سقیفه و عمر است.
«سربازِ پاپتی، توی آب چشمه ایستاده بود. همین که خواست به طرفم برگردد، تبر را بالا بردم و با تمام قوت پایین آوردم. مثل وقتهایی که با تبر چیلی میشکستم، سرش دامبی صدا کرد و با صورت افتاد توی چشمه».
کتاب «فاطمه الزهرا(سلام الله علیها)؛ اهداف، مواضع و دستاوردها» نوشته شهید آیت الله سید محمدباقر حکیم با ترجمه دکتر حجت اله فسنقری، عضو هیأت علمی دانشگاه حکیم سبزواری و ام البنین قزلسفلو از سوی دفتر نشر معارف منتشر شد.
کتاب «الگوی ارتقای سرمایه فرهنگی در ایران» به قلم سید رضا صالحی امیری و رزیتا سپهرنیا منتشر شد. معرفی سرمایه فرهنگی به سیاستگذاران، مدیران و محققان فرهنگی مراکز تحقیقاتی از اهداف کتاب برای افرادی است که میخواهند به صورت هدفمند در تبیین چشماندازهای فرهنگی، برنامهریزی فرهنگی و ارزیابی و کنترل نهادهای فرهنگی ـ اجتماعی گام بردارند.
اگر مدت زیادی است که دست به کتاب نشده اید اما هنوز دغدغه کتابخوانی دارید بد نیست دوباره از صفر شروع کنید.