می توان گفت هیچ ویژگی و مهارتی وجود ندارد که بچه ها برای پیشرفت در مدرسه به آن نیاز نداشته باشند. برخی از این ویژگی ها و مهارت ها عبارتند از: بهداشت خوب و سلامت جسمانی، بلوغ فکری و اجتماعی، مهارت های زبانی، توانایی حل مسأله، تفکر خلاق، و اطلاعات عمومی درباره جهان.
برای دختری که جز محیط خانه و مدرسه، جایی را نمی شناخته و برای پسری که تنها فاصله اش با خانه، چند ساعت فوتبال بازی کردن بوده، جدا شدن از خانه کار ساده ای نیست. به همین دلیل روانشناسان می گویند بچه ها را قبل از آنکه به 18 سالگی برسند، باید آرام آرام از خانه و دلبستگی هایش جدا کنید و به آنها قدرت ایستادن روی پاهایشان را بدهید.
بیشتر والدینی که از تحقیر برای کنترل و تربیت فرزند استفاده می کنند، در واقع آن را روشی برای تلنگر زدن به کودکان خود می دانند یا حداقل تحقیر را روشی برای کنترل کودک می دانند.
تمامی مادرانی که به‌تازگی صاحب فرزند شده‌اند اولین سوالی که به ذهن‌شان خطور می‌کند این است که نوزاد من چقدر باید بخوابد؟ اگر به تازگی صاحب فرزند شده‌اید، قطعا این یکی از مهمترین سوال‌هایی است که با متخصصان اطفال مطرح می‌کنید.
در طول سال بسیاری از والدینی که به دلایل مختلف به من یا همکاران مراجعه می‌کنند و فرزندشان در سن ورود به مدرسه است... سوالی مشترک می‌پرسند: «خانم دکتر! فرزندم را در مدرسه خصوصی ثبت‌نام کنم یا دولتی؟ شما در جایگاه یک مادر و به‌عنوان یك روان‌پزشك كودك، تحصیل در مدرسه دولتی را انتخاب مناسبی برای فرزندتان می‌دانید یا مدرسه غیرانتفاعی؟»
یکی از مهمترین وظایف پدر و مادر این است که به فرزندانشان احترام – به فرهنگ، والدین، بزرگترهایشان – بیاموزند. موضوع این است که آنها چطور باید در فرهنگ امروزی احترام گذاشتن را به بچه ها یاد بدهند؟
به شما شاد باش می گوییم که خانه تان سرشار از شور زندگی است. دو فرزند پسر داشتن به این معناست که شما باید انسان قوی و با حوصله ای باشید.
