اگر در یک کلینیک روان شناسی کودک و نوجوان مشغول به کار باشید، می بینید والدین مراجعه کننده معمولا صحبتشان را این گونه آغاز می کنند: «کودکان این دوره و زمانه بد شده اند! تحمل نوجوانان امروزی صبر ایوب می خواهد! آن زمان که ما بچه بودیم...» و در میان این والدین، افراد مستاصلی را می یابید که خسته از مجادله و جر و بحث های بی پایان با کودک یا نوجوان، به دنبال راه حلی برای کنترل اوضاع نابسامان ارتباطی خود و فرزندانشان هستند.

دوران بلوغ‌، در خانواده‌ها مساوی با دوران‌های پرتنش و پرکاری است‌. هنگامی‌که در خانواده‌ای فرزندان به سن بلوغ می‌رسند لازم است تا والدین تدابیر خاصی را در برخورد با آن‌ها در نظر بگیرند.

این تصور نادرست که هر فرزندی باید شبیه پدر و مادرش باشد، بسیار رایج است اما باید در نظر داشت که محیط خانواده تنها عامل شکل گیری شخصیت فرزندان نیست!

یکی از مشکلاتی که بچه های امروزی دارند استفاده زیاد از لوازم الکترونیکی مانند تبلت است. حال والدین چگونه باید این تبلت ها را از کودک شان جدا کنند.

انسان در مسیر رشد از افراد بسیاری اثر می‌پذیرد و تحت تأثیر دیده‌ها و شنیده‌های بسیاری است. همه آنهایی که اطراف او هستند و به نحوی در او اثر دارند مدل و الگوی او محسوب می شوند. اما پدر از همه آنها مهمتر و مؤثرتر است و این اهمیت و تأثیر تا سنین جوانی همچنان ادامه دارد.

پدر و مادرها در شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک و اینستاگرام عکس های مختلفی از فرزندان خود منتشر می کنند که در برخی موارد نام کودک و تارخ تولد نیز در آنها مشخص است.

هرکسی برای خودش یک الگو یا قهرمان دارد که او را تحسین می کند. بعضی ها یک هنرپیشه، ورزشکار یا یک سیاستمدار را الگو قرار می دهند، اما حیرت انگیز زمانی است که یک نفر می گوید: «قهرمان من پدرم است» یا «قهرمان من مادرم است».