هیچ جا، جایی است برای تنهایی محض و به دور از همه نشانه های تمدن و به دور از مردم، سر و صدا، آلودگی، مشکلات و گاهی انسان می خواهد زنده باشد؛ اما تنهای تنها، درست در دشت بی انتهای هیچ کجا. وقتی که همه راه ها در برابرش بسته است و از همه و از همه گذشته خسته است. این چنین وضعیتی انسان را به تعلیق در می آورد؛ ولی... ولی رازی هست در ماندگاری انسانی که قرن هاست زنده مانده و با مشکلات ریز و درشت جنگیده است. شاید آن راز، پیوند امید با اراده و تلاش باشد. شاید انسان از زندگی و سختی هایش نگریخته باشد؛ بلکه مانده، اندیشیده، کوشیده و جاده حیات را قرن ها قرن و نسل ها نسل طی کرده است...!
این مکان هایی که در گزارش می بینیم، مناسب افرادی اند که می خواهند از همه چیز دور باشند تا زمانی که از استراحت خسته شوند و به اجتماع برگردند. مجموعه ای از خانه هایی در دشت گسترده تنهایی که فقط خدا می داند کجا قرار دارند.
