حدیث (1) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:

الْبَیِّعَانِ بِالْخِیَارِ مَا لَمْ یَفْتَرِقَا فَإِنْ صَدَقَا وَ بَیَّنَا بُورِكَ لَهُمَا فِی بَیْعِهِمَا وَ إِنْ كَتَمَا وَ كَذَبَا مُحِقَ بَرَكَةُ بَیْعِهِمَا

خریدار و فروشنده، تا از یكدیگر جدا نشده ‏اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشكار بگویند، داد و ستد براى هر دو، بركت خواهد داشت، و اگر [عیب را] بپوشانند و دروغ بگویند بركت دادوستدشان خواهد رفت.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل  ج 13 ، ص 298 ، ح 15410

  
حدیث (2) امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام:

أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الرَّجُلِ یَتَقَبَّلُ بِالْعَمَلِ فَلَا یَعْمَلُ فِیهِ وَ یَدْفَعُهُ إِلَى آخَرَ فَیَرْبَحُ فِیهِ قَالَ لَا إِلَّا أَنْ یَكُونَ قَدْ عَمِلَ فِیهِ شَیْئا

فردى كارى را بر مى ‏دارد ؛ اما خودش آن را انجام نمى ‏دهد ؛ بلكه به دیگرى وا مى‏ گذارد و در این میان سود مى ‏برد. فرمود: نه، مگر آن كه خودش نیز مقدارى از آن كار را انجام دهد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 273 و 274 ، ح 1

حدیث (3) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

مَنْ ظَلَمَ أَجِیراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَیْهِ رِیحَ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ رِیحَهَا لَیُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَام‏

كسى كه مزدِ اجیرى را كم دهد ، خداوند عملش را باطل مى‏ گرداند و بوى بهشت را كه از مسافت پانصد ساله به مشام مى‏ رسد، بر وى حرام مى‏ كند.
من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 12 ،ح 4968 {شبیه این حدیث در امالی(صدوق) ص 427 ،ح 1 }

حدیث (4) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

ظُلمُ الأجِیرِ أجرَهُ مِن الكبائرِ .

كم دادن مزد اجیر (كارگر) ، از گناهان كبیره است.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 170 ، ح 27

حدیث (5) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

أعطُوا الأجیرَ أجرَهُ قَبلَ أنْ یَجِفَّ عَرَقُهُ

مزد كارگر را پیش از آن كه عرقش خشك شود بدهید
صحیفه امام رضا علیه السلام ص 88 ، ح 5

حدیث (6) امام علی علیه السلام :

نَهى [رسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله] أن یُسْتَعمَلَ أجیرٌ حتّى یُعلمَ ما اُجرتُهُ .

[پیامبر خدا صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله] نهى فرمود از این كه كارگرى، پیش از تعیین مزدش، به كار گرفته شود.
من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 10 ، ح 4968 - امالی(صدوق) ص 426 ، ح 1