طریقه مصرف: خوراکی

توضیحات:  ترب و تربچه Radish

نام علمی: Raphanus sativus

گیاه شناسی

ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر می رسد. برگهای آن پهن ، ناصاف ، کرک دار و با بریدگیهای نامنظم می باشد. گلهای آن برنگ سفید ، زرد روشن ، آبی روشن و بنفش است که درانتهای شاخه ظاهر می شود.

بطور کلی دو نوع ترب وجود دارد:

1- ترب سیاه که معمولا در پائیز برداشت می شود.

2- تربچه که به رنگهای مختلف قرمز و وصورتی و بصورت های دراز و گرد وجود دارد.

خواص داروئی:

ترب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از زمانهای بسیار قدیم برای درمان بسیاری از بیماریها بکار می رفته است.

1) ترب برای دفع سنگهای صفراوی مفید است.

2) ترب در بعضی از اشخاص تولید گاز و آروغ می کند و تخم آن گاز و نفخ را از بین می برد.

3) ترب برای درمان نقرس و روماتیسم مفید است.

4) برگ ترب اگر با غذا خورده شود به هضم غذا کمک می کند.

5) آب برگ ترب برای تقویت چشم مفید است.

6) ترب برای درمان یرقان مفید است.

7) تخم ترب درد را تسکین می دهد.

8) در صورت مسمومیت غذایی مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار بدهید باعث استفراغ می شود و معده را پاک می کند.

9) برای مداوای زخم های بدن از ترب و عسل ضماد تهیه کرده و روی زخم بگذارید.

10) دم کرده ترب ادرار آور است و برای درمان حبس البول بکار می رود.

11) تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است.

12) اگر دست یا پای شما سرما زده است ترب را در آّب بجوشانید و بگذارید تا کمی سرد شود بطوریکه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در این جوشانده قرار دهید.

13) دم کرده ریشه ترب تقویت کننده بدن است.

14) برای دفع سنگ کیسه صفرا و سرفه های تشنج آور از ترب بصورت زیر استفاده کنید:

15) خوردن تخم ترب ترشح شیر را زیاد می کند.

16) جوشانده ترب برای درمان اسهال خونی مفید است.

17) تخم ترب اشتها آور است.

18) برای از بین بردن تب، تخم ترب را دم کرده و به بیمار بدهید.

19) تخم ترب بصورت ضماد برای ورم پستان در مادران شیرده استفاده می شود.