ماگنوس کارلسن (Magnus Carlsen) به شکستن رکوردها عادت دارد. او در 13 سالگی به جوانترین استاد بزرگ جهان تبدیل شد. کارلسن شش سال و بعد در سن 19 سالگی به مرد شماره یک رتبه‌بندی جهانی شطرنج نائل آمد و باری دیگر، به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که به چنین مقامی دست یافته است.
او حالا 25 ساله شده اما به احتمال فراوان باز هم یکی از جوانترین شطرنج بازها در مسابقات شطرنج کلاسیک لندن باشد؛ البته سن پایین هرگز مانع رسیدن او به موفقیت نشده و نخواهد شد.
ما با این نابغه به گفتگو پرداختیم و سوالات شما را از آنها پرسیدیم. سوالات کاربران بازه گسترده‌ای داشت و از عادات غذایی گرفته تا رقیب مورد علاقه‌اش را شامل می‌شد.
در ادامه برخی از پرسش و پاسخ‌های جالب با او را بخوانید. هر سوال مربوط به یک کاربر است.
گابریل سم، یکی از کاربران: اگر قرار باشد به جای یکی از قویترین شطرنج‌بازهای تاریخ باشی، او که خواهد بود؟
کارلسن: شک نکنید او «بابی فیشر» خواهد بود، آن هم در دوران اوجش. زیرا دقت و انرژی بازی او در تاریخ مسابقات شطرنج بی‌نظیر بود. بنابراین او بابی فیشر خواهد بود، بین سال‌ها 70 تا 72 میلادی.
یک کاربر دیگر: قبل از مسابقه چه می‌خوری؟ (مدرس شطرنج هستم.)
کارلسن: معمولا یک سالاد یا املت. چیز سنگینی نمی‌خورم.
یک کاربر خانم: چرا مردان بر شطرنج سلطه دارند و چه کاری می‌توان در این مورد انجام داد؟
کارلسن: به نظرم دلایل آن فرهنگی است. شطرنج از دیرباز بازی مردانه‌ای بوده و تعداد بازیکنان مرد در آن به مراتب بیشتر بوده است. باید انجمن‌های شطرنج فضا را برای ورود دختران جوان مهیا کنند تا جو مردانه‌ی حاکم بر آن از بین برود.
به نظرت رایانه تاثیر مثبتی بر بازی شطرنج داشته یا تاثیر منفی؟ (از نظر آماده سازی، تئوری و نادیده گرفتن خطاها)
کارلسن: رایانه جزو جدایی ناپذیر زندگی امروز است، اما من خودم را از نظر سبک بخشی از نسل قبل می‌دانم.
من بیشتر شبیه شطرنج بازهای 35 تا 40 ساله بازی می‌کنم. بازی رایانه‌ای نیاز به امکانات فیزیکی زمین بازی را از بین می‌برد، اما برای خلاقیت در بازی شطرنج خیلی خوب نیست.
بازی رایانه‌ای تئوری شطرنج را قوت بخشیده است. اما از نگاه ورزشی و از نگاه هنری، چندان کمکی نکرده است.»
در بازی چند حرکت را از قبل پیش‌بینی می‌کنی؟
کارلسن: اغلب اوقات چهار یا پنج حرکت. اگر بیشتر پیش‌بینی کنی، هم احتمالش ضعیف‌تر می‌شود و هم وقت‌گیرتر است. همچنین احتمال اشتباه نیز بیشتر می‌شود. البته اگر حریف آسان باشد، تا جایی که بخواهم پیش‌بینی می‌کنم!
برای مبتدی‌ها چه توصیه‌ای داری؟
کارلسن: تمرین و یادگیری الگوهای ابتدایی بازی شطرنج. زیرا حتی اگر بازی خوانی را هم خوب یاد بگیری، باز باید بدانی که چگونه او را کیش و مات کنی.
اگر قرار باشد حریف آخرین مسابقه شطرنجت را خودت انتخاب کنی، از بین شطرنج بازهای زنده و مرده چه کسی را انتخاب می‌کنی؟
کارلسن: قطعا کاسپارف در زمان جوانی‌اش – یعنی قبل از سال 1984 میلادی.
به نظرت قویترین حریفت در سال‌های آینده که خواهد بود؟
کارلسن: سوال سختی است. چند بازیکن است که بازی کردن در مقابلشان برایم دشوار است، اما قوی‌ترینشان مرد شماره شش جهان است، یعنی لئون آرونیان. من چندین بار او را شکست داده‌ام، اما او بیش از هر حریف دیگری برایم مشکل ساز بوده است.
فکر می‌کنی که اگر با کاسپارف در دوران اوجش بازی می‌کردی، او را شکست می‌دادی؟ بابی فیشر چطور؟
کارلسن: الان را نمی‌دانم، چون در حال حاضر خیلی خوب بازی نمی‌کنم. اما به نظرم مسابقه بین من در دوران اوجم در مقابل گری کاسپارف در دوران اوجش بسیار هیجان انگیز خواهد بود.
فکر کنم که شانس بردم کم نباشد، اما مقابل قدرت و انرژی او کار بسیار بسیار سختی را خواهم داشت... در مورد بابی فیشر نیز باید بگویم که شانس پیروزی من خیلی بالا است، ولی هیچ چیزی غیرقابل پیش‌بینی نیست.
روزی چند ساعت شطرنج تمرین می‌کنی؟
کارلسن: من هیچ گاه برنامه ریزی خاصی نداشته‌ام. چه در شطرنج، چه در مدرسه. گاهی اوقات به جای جریمه‌های مدرسه می‌شستم و یک کتاب در مورد شطرنج می‌خواندم و به آن فکر می‌کردم. بنابراین در عمل هر روز بازی نمی‌کنم، اما می‌توانم بگویم که همیشه به آن فکر می‌کنم و در مورد آن می‌خوانم.
کتاب شطرنجی و غیر شطرنجی مورد علاقه‌ات چیست؟
کارلسن: وقتی 10، 11 ساله بودم، کتاب بازی‌های ولادیمیر کرامنیک را می‌خواندم. سبک بازی او را خیلی دوست داشتم. کتاب غیر شطرنجی هم... کتابی در مورد کشورهای جهان است: پرچم، جمعیت، شهرها و تمام اطلاعات مربوط به هر کشور در آن وجود دارد.
دوران کودکی‌ات چطور بود؟ با دوستانت بازی می‌کردی؟
کارلسن: بله خیلی فعال بودم. فوتبال بازی می‌کردم، در زمستان‌ها به اسکی می‌رفتم، کوهنوردی را هم دوست داشتم. در دوران مدرسه، همیشه وقت برای دوستانم داشتم. زیاد بیکار نبودم. این را هم بگویم که علاقه‌ای به بازی‌های کامپیوتری نداشتم. در کل باید بگویم که خیلی فعال بودم.
