در اثر غلظت خون در بدن هر کجا مستعد و مساعد باشد دانه ی کوچکی بوجود می آید که ابتدا خارش دارد، پس از یکی دو روز دانه قرمز و سخت و گرم می شود و پس از چند روز دیگر اطراف آن دانه ورم نموده و چرک زیر جلد جمع شده و تب خفیفی عارض می گردد.
برای معالجه آن ابتدا باید آش آبغوره میل نمود تا اخلاط داخلی صاف و مزاج خنک شود و از فشار درد بکاهد و بعد به معالجات خارجی و به بیرون آوردن چرک ها پرداخت. برای درمان دمل این روش ها مورد استفاده قرار میگیرد: آرد جو را به صورت ضماد روی دمل های چرکی بگذارید تا سر باز کند و چرک از آن خارج شود. ضماد خیلی گرم انجیر تازه یا خشک که در شیر یا آب پخته شود، درد دمل و سودا را تسکین داده و آن ها را می رساند و در نتیجه زودتر سر باز می کند. برای معالجه ی دمل و کورک و انواع آبسه های چرکی باید خاکستر چوب مورا در آب ریخت و یکساعت آن را روی آتش ملایمی گذاشت تا بجوشد. سپس آن را صاف کرده و کمپرس کرد.
میوه ی زیتون اگر خوب رسیده باشد و آن را بکوبند و نرم کنند و به شکل ضماد روی دمل و آبسه بگذارند به زودی آن را خواهد رسانید و سر آن را باز خواهد کرد. آرد باقلا را بشکل ضماد بر روی دمل های کوچک و بزرگ و یا آبسه میگذارند زخم آن را به سرعت التیام می دهد. ضمادهای پیاز آب پز یا پیازی را که در خاکستر داغ پخته شده است اگر خیلی گرم استعمال کنید در مورد رساندن آبسه، کورک و دمل های کوچک و بزرگ موثر است و شفای آن را به سرعت جلو می اندازد.
ضماد شلغم برای معالجه انواع دمل و کورک مصرف می شود و ورم آن را بکلی از بین می برد. برای تهیه ی آن یک شلغم را بپزید و آن را ریز ریز کرده و به شکل فرنی درآورید و مثل ضمادی روی دمل بگذارید. برای دمل پستان می توان شربت آبلیموی ترش نوشید. تا سه روز برگ خرفه تازه را کوبیده با اسفرزه خیسانده را ضماد نموده یا آب آن را به موضع بمالید. لیمو چون خون را پاک می کند برای جوش پوست، دمل، کورک، سودا و امراض جلدی دیگر نیز فایده دارد.
